Speler of speelbal? Nederland en de wending naar Europese geopolitiek

Dit is waar we nu staan, dit zijn - aan het begin van een grote geopolitieke transitie zoals we sinds 1940-1962 niet meer hebben meegemaakt - naar ons oordeel de vragen waarover Nederland dringend moet denken en spreken. Geopolitieke positionering, zoveel moge duidelijk zijn, is niet een zaak voor buitenlandexperts alleen, maar een publieke zaak in de volle zin des woords - voor schrijvers, intellectuelen en columnisten, voor universiteiten, musea en verenigingen, voor alle burgers van en stemmen in de Nederlandse res publica.

Er is niet één beste antwoord, er ligt geen Gouden Eeuw in het verschiet, maar de inzet is toekomstig zo goed mogelijk greep te houden op ons gezamenlijke lot. Onze analyse toont dat afname van Nederlands internationale invloed welhaast onvermijdelijk is; het is de weerslag van de opkomst van niet-westerse machten, China voorop. Die schok voor het stelsel moet worden verwerkt. Elk van de drie strategische opties vangt dit machtsverlies op eigen wijze op.

Zelf menen wij, gezien de pijnlijke keuzes waarvoor het einde van de Pax Americana ons stelt en de nadelen en onzekerheden van beide andere scenario's, dat aansluiting bij een door Duitsland en Frankrijk aangedreven Europese geopolitiek op langere termijn voor Nederland de meeste zekerheid biedt - voor veiligheidsbelangen, voor bescherming van onze welvaart en samenlevingsproject, voor borging van democratische en vrijheidswaarden. Het presidentschap van Joe Biden biedt na de trumpiaanse woelingen vier jaar respijt om ons als Nederland in Europa te organiseren.

De Groene Amsterdammer, 2021/5. Geschreven met Luuk van Middelaar en Monika Sie Dhian Ho. Klik op de afbeelding om naar het artikel te gaan.